Een olifant als huisdier

Nieuw:
Video's + foto's! Het liedje 'God's love' wordt iedere dag gezongen

We zijn verhuisd naar een groter pand met 30 werkplekken! Een grote sticker met ‘Rickshawsoft’ prijkt boven de ontvangstruimte. Van theemok tot printer; alles is aangeschaft en het hele pand is overschilderd in ‘onze’ kleuren geel, grijs en zwart.

Het personeel voelt zich wat vrijer nu we een eigen plek hebben. De beleefdheidsnormen zijn in onze ogen namelijk behoorlijk ‘overdone.’ Sinds deze week zien we het personeel relaxter worden zonder ‘outsiders.’

Wist je trouwens dat de meerderheid van het personeel om 03.30 uur in de ochtend opstaat? Velen vertrekken om 06.00 uur met de bus richting werk; 3 tot 4 uur reistijd per dag is normaal. Sinds deze maand hebben we een privé taxi service voor hen geregeld waar ze erg dankbaar voor zijn.

Wim en ik voeren beiden heel wat gesprekken met het personeel. Het is bijvoorbeeld heel normaal om aan hen te vragen wanneer ze gaan trouwen terwijl ze nog vrijgezel zijn. Regelmatig zijn we verbaasd of kunnen we behoorlijk lachen; gespreksstof genoeg!

Wim zegt tegen een solicitant : ”You are now earning Rs. 21.000 in your current work, you are asking Rs. 26.000 so if I give you an offer for Rs. 23.000, will you consider that?” De 29-jarige (!) man antwoordt serieus: “That I have to ask my parents.”

“I am going to marry next month,” vertelt de 28-jarige collega Anju. “Two day’s back I met him for 1 hour, and next week will be the engagement because at that time the Muhurtham (volgens de astrologie een goede en veelbelovende tijd) will be good.” ”Congratulations, I am happy for you Anju!” Ik probeer mezelf voor te stellen hoe de komende tijd voor haar zal zijn. Ze heeft (als enig kind) haar moeder enkele maanden terug uit Cochin over laten komen na de dood van haar vader begin dit jaar. Na haar huwelijk gaat ze alleen voor haar (nog onbekende) schoonmoeder (ook weduwe) zorgen terwijl … haar toekomstige man 3 weken na hun huwelijk, zonder haar, voor 3 jaar in Canada gaat wonen!



We moeten, om Technopark te bereiken, over een tolbrug heen. De kosten zijn Rs. 7,50 (€ 0,12). Normaal krijg je dan, als je een briefje van Rs 10 geeft, een ‘knullig’ verpakt betaalbewijs met Rs.2,5 terug. En als de 50 paisa muntjes op zijn, dan krijgen we Rs. 2 én… een verpakt snoepje!

Wim heeft een sollicitatiegesprek met een designer. “What are your hobby’s?” vraagt Wim. “I like elephants, we have one at home.” “Oh, that’s a nice pet,”antwoordt Wim. De volgende dag vertelt Wim dit aan het personeel. “Oh, than he must be a very rich man,” reageert men. Behalve werknemerTelly die zegt: “It’s just 4 Lakh (zo’n € 6.500,00).” Telly (met een salaris van € 340,00 per maand) is vanaf nu ‘our rich man!’

Dezelfde Telly, tevens onze eerste werknemer, vertelt me tijdens onze HR meeting, dat hij zo uitgekeken heeft naar deze afspraak. Met tranen in zijn ogen vertelt hij : ”I am so attached to Wim and Rickshawsoft, that it hurts me that he did not ask me to help him by shifting to the new unit. I thought I was also special for him.” Ik zeg: “I want to thank you for showing your feelings to me. I know it is not easy for you to do. Also I want to say Wim and I appreciate your involvement for the company. That can never be ‘too much’, only when it’s hurting. Thank you for making us aware of our handling. Het valt niet me om overal bewust van te blijven. Vanaf nu is hij ‘in charge of the office design’ en Telly lacht gelukkig weer.

Op kantoor kijkt Wim altijd uit naar ‘een momentje van rust’ op de WC. Maar ik vind het vreselijk! Aangezien WC-papier zorgt voor verstoppingen, veeg ook ik mijn billen af met een bakje water en mijn hand. Ik visualiseer me grote onooglijke bacteriën op de tap van dat kraantje waarmee honderden mensen, tíjdens het afvegen, het emmertje met water mee bijvullen. Shit happens!

Privé nemen we binnenkort afscheid van nicht Robin en haar vriendin Anita. Zij hebben in korte tijd heel wat bereikt op school. Iedere dag hebben ze Sam en Jade apart genomen voor de eerste stappen binnen de methode Veilig Leren Lezen. Ze hebben ‘het zonnetje van de dag’ ingevoerd en leerkrachtbijeenkomsten georganiseerd. De komende weken gaan ze dagritmekaarten invoeren, omdat er een gebrek aan structuur is. Ze hebben Rick de logeerbeer geïntroduceerd. Niet alleen de beer gaat logeren, maar wij ook!

Vanaf volgende week zullen we als semi-nomaden weer rondtrekken vanaf de familie in Eindhoven, via het werk in Limburg en school, vrienden en familie in de Kempen om weer te eindigen bij de familie.

Ter afsluiting wil ik dit nog met jullie delen. Dagmar vertelde aan juf Jane dat ze zo uitkijkt naar haar komende reis en het Sinterklaas feest in Nederland. Haar antwoord was: “Do not believe in these fairytales, they are not true, your parents are buying all the presents for you!”

Dagmar moest er enorm om lachen dat de juf wéér iets belachelijks vertelde … Sinterklaas bestaat toch!