Geen stok, dan maar een liniaal!
Door: Mieke
Blijf op de hoogte en volg Wim, Mieke, Dagmar, Sam en Jade
19 Maart 2010 | Nederland, Amsterdam
“Dagmar, slaat de juf nog steeds?” vraag ik aan haar, terwijl ze in café Flavors op Club/Trance muziek staat te dansen in het gangpad. “Iedere dag!” roept ze, en ze zegt het bijna vanzelfsprekend. “Echt waar?” Wim en ik kijken elkaar verbaasd aan. “Hoe dan?” “Nou, als je bijvoorbeeld een boek vergeten ben, dan moet je in de rij gaan staan en één voor een slaat ze iedereen op je handen. Ja, en dan zegt teacher Jane tegen mij: ‘Don’t tell your mother I am beating, I don’t want her to think I am a bad teacher.’ En ook op de Playschool, dan kijken de juffen om zich heen of ze een liniaal kunnen vinden en dan beginnen ze te slaan. “Waar dan?” “Overal op, op je armen, overal, bij die kleine kindjes!” Omdat Dagmar er op een luchtige wijze een complete show van maakt om ons te laten zien hoe er geslagen wordt, met veel drama en armgebaren, komt er een ober naar ons toe. “What is she doing, is she practising for a play?” vraagt hij beleefd. “Nee hoor, ze laat ons zien hoe er op school wordt geslagen…” “Oh, that’s normal” zegt hij, glimlacht nog eens vriendelijk en loopt weer weg.
Toch maken zowel Wim als ik ons hier geen zorgen over. We beseffen dat we het systeem niet zomaar kunnen veranderen. We hebben erover gesproken op school. Teacher Jane is bijna 70 jaar, ze is moeilijk te veranderen en onmisbaar op school. En zoals Dagmar zegt:”This is India!” Wel zijn we uitermate alert, dat ónze kinderen goed worden behandeld. En dat worden ze. We zijn blank dus we krijgen een voorkeursbehandeling…
Ja, India is bijzonder om zijn minder mooie en mooie kanten. Ook moeten we vaak lachen om de onnozelheid van mensen. Zo zaten we vandaag in de auto terwijl er benzine ingegoten werd. Ineens schudde de wagen behoorlijk. Bleek de bediende nog even de auto de bewegen om de laatste druppels erin te krijgen.
Over een verkeersongelukje wordt ook niet moeilijk gedaan. Schadeformulieren worden weinig gebruikt. Wim ziet regelmatig aanrijdingen. Laatst botste een politiewagen behoorlijk op een vrachtwagen. Niemand reageert of stapt uit. De politiewagen rijdt door en stopt even later bij het kantoor. Pas dan inspecteert hij, zichtbaar onverschillig, de schade. Wim heeft uitgerekend dat men in India 17x zo vaak een auto ongeluk kan krijgen in het verkeer dan in Nederland. Wim, waarom moet jij alles altijd uitrekenen! Het schiet me ineens te binnen dat Wim me ooit een spontaan cadeau gaf omdat ik … echt waar… 10.000 dagen oud was! Maar dat is al even geleden. Reken maar uit.
’s Avonds lijkt het leven op straat een sprookje uit 1001nacht. De straten zien er kinderlijk vrolijk uit met zijn rood-geel-groen-blauwe lampjes met zilveren glitterende slingers ertussendoor. Zelfs de lampjes van het ‘Police head office’ maken je vrolijk.
Er gebeurt altijd wel iets waardoor je een ritje met de auto of riksja als bijzonder ervaart. Op iedere hoek van de straat is wel een stilleven te bewonderen. De eenvoud is mooi. Tientallen bananentrossen bijvoorbeeld die een tempel opsieren. Of honderden systematisch opgestapelde meloenen. Een verkoper met gekleurde ballonnen. Een glimlach vol rotte tanden.
Waar wij ook heel blij van worden is de opening van een nieuw café. Eindelijk een plek om een café Latte te gaan drinken! Alcohol kunnen we vergeten. Drinken in het openbaar is verboden. Enkele weken geleden hielden we een personeelsfeestje bij het zwembad met wat bier en wijn erbij . Na 2 drankjes zijn we de flat ingegaan voor het eten. Toch werden we de volgende dag ernstig berispt. Het was een schande dat wij dit deden! Oeps!
We hebben nog 4 schooldagen voor de boeg. De laatste schooldag wordt Sam 6 jaar! De kinderen zijn al dagen driftig bezig met het maken en inpakken van cadeautjes. Sam pakt ook cadeautjes voor zijn zusjes in …
Sam, Dagmar en Jade dansen verder op de muziek. Iedereen geniet omdat het de 1e plek is waar muziek wordt gedraaid.
Indiërs zijn nogal gesteld op correct gedrag (= stille, beleefde kinderen). Hier, waar de muziek een behoorlijk volume heeft, kunnen onze kinderen zo hard praten als ze willen...
Yes, a new place in town!
Toch maken zowel Wim als ik ons hier geen zorgen over. We beseffen dat we het systeem niet zomaar kunnen veranderen. We hebben erover gesproken op school. Teacher Jane is bijna 70 jaar, ze is moeilijk te veranderen en onmisbaar op school. En zoals Dagmar zegt:”This is India!” Wel zijn we uitermate alert, dat ónze kinderen goed worden behandeld. En dat worden ze. We zijn blank dus we krijgen een voorkeursbehandeling…
Ja, India is bijzonder om zijn minder mooie en mooie kanten. Ook moeten we vaak lachen om de onnozelheid van mensen. Zo zaten we vandaag in de auto terwijl er benzine ingegoten werd. Ineens schudde de wagen behoorlijk. Bleek de bediende nog even de auto de bewegen om de laatste druppels erin te krijgen.
Over een verkeersongelukje wordt ook niet moeilijk gedaan. Schadeformulieren worden weinig gebruikt. Wim ziet regelmatig aanrijdingen. Laatst botste een politiewagen behoorlijk op een vrachtwagen. Niemand reageert of stapt uit. De politiewagen rijdt door en stopt even later bij het kantoor. Pas dan inspecteert hij, zichtbaar onverschillig, de schade. Wim heeft uitgerekend dat men in India 17x zo vaak een auto ongeluk kan krijgen in het verkeer dan in Nederland. Wim, waarom moet jij alles altijd uitrekenen! Het schiet me ineens te binnen dat Wim me ooit een spontaan cadeau gaf omdat ik … echt waar… 10.000 dagen oud was! Maar dat is al even geleden. Reken maar uit.
’s Avonds lijkt het leven op straat een sprookje uit 1001nacht. De straten zien er kinderlijk vrolijk uit met zijn rood-geel-groen-blauwe lampjes met zilveren glitterende slingers ertussendoor. Zelfs de lampjes van het ‘Police head office’ maken je vrolijk.
Er gebeurt altijd wel iets waardoor je een ritje met de auto of riksja als bijzonder ervaart. Op iedere hoek van de straat is wel een stilleven te bewonderen. De eenvoud is mooi. Tientallen bananentrossen bijvoorbeeld die een tempel opsieren. Of honderden systematisch opgestapelde meloenen. Een verkoper met gekleurde ballonnen. Een glimlach vol rotte tanden.
Waar wij ook heel blij van worden is de opening van een nieuw café. Eindelijk een plek om een café Latte te gaan drinken! Alcohol kunnen we vergeten. Drinken in het openbaar is verboden. Enkele weken geleden hielden we een personeelsfeestje bij het zwembad met wat bier en wijn erbij . Na 2 drankjes zijn we de flat ingegaan voor het eten. Toch werden we de volgende dag ernstig berispt. Het was een schande dat wij dit deden! Oeps!
We hebben nog 4 schooldagen voor de boeg. De laatste schooldag wordt Sam 6 jaar! De kinderen zijn al dagen driftig bezig met het maken en inpakken van cadeautjes. Sam pakt ook cadeautjes voor zijn zusjes in …
Sam, Dagmar en Jade dansen verder op de muziek. Iedereen geniet omdat het de 1e plek is waar muziek wordt gedraaid.
Indiërs zijn nogal gesteld op correct gedrag (= stille, beleefde kinderen). Hier, waar de muziek een behoorlijk volume heeft, kunnen onze kinderen zo hard praten als ze willen...
Yes, a new place in town!
-
19 Maart 2010 - 10:39
Wil:
Hallo Mieke geen slecht stukje voor iemand die al meer dan 15.000 dagen oud is......ja ik ben een zus van Wim... wel tellen de dagen af dat we jullie kunnen ophalen...en het weer wordt met de dag mooier!! Sam jij alvast gefeliciteerd met je verjaardag volgende week!! groetjes van Wil XXXXXX -
19 Maart 2010 - 13:09
Hanny:
Hallo Mieke en Wim en kids. Je kunt ook nog in uren tellen dat is ook een uitdaging. Dus tellen maar (sorry ook familie van Wim).
Sam jij krijgt alvast 1000 kusjs van ons voor je verjaardag en tot gauw.
Groetjes en liefs Hanny xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
dit is het begin nog maar. -
19 Maart 2010 - 13:11
Irene:
Lieve Mieke,
De kinderen spelen "achter mij" lekker in de klas. Vrijdagmiddag en vrije keuze. Dadelijk naar buiten,de temperatuur is eindelijk stijgende!!!
Alle HP-tjes afgewerkt.
Het is natuurlijk heel onverantwoord om stiekem lekker mijn mail te checken voordat ik skool open maar doe het toch en lees jou. Beter dan slaan denk ik dan maar.
Je bent er bijna weer...Dan geniet ik van jou,nu nog even van je mooie verhalen!!
Liefs Irene.
-
19 Maart 2010 - 16:50
Marjo:
Wat gezellig toch daar in India (behalve het slaan dan!)Jammer dat jullie dat straks allemaal moeten missen hier!!!!!
Maar hier zijn natuurlijk weer een heleboel andere leuke dingen, zoals oa.jullie vrienden ontmoeten.
Leuk om jullie straks weer te zien.
Veel liefs, marjo -
21 Maart 2010 - 08:30
Jan En Johan:
Hallo WMDSJ,
Wij lezen je verslagen telkens met volle teugen.
Je kunt de verhalen straks in boekvorm uitgeven! Jullie zijn tijdens het verblijf in Bladel van harte welkom. Of anders bij C-1000.
Tot Ziens! -
21 Maart 2010 - 10:29
Oma En Opa:
Hallo schatjes van ons.
Zojuist de PC aangezet na enkele dagen en wat lezen wij? Er wordt nog geslagen op de scholen net als in de middeleeuwen. Natuurlijk sterk overdreven maar er gaat wel iets door je heen. Gelukkig dat vooral Dagmar laconiek erover kan praten. Vertel de kids maar dat oma en opa het verhaal over de stok en de liniaal helemaal niet leuk vonden en dat de juf boft dat wij zo ver van haar vandaan wonen. Wij hopen dat Sam een hele leuke verjaardag heeft en dat hij van ons, als jullie weer hier zijn, een leuk cadeautje krijgt.
Liefs en kusjes van oma en opa. -
21 Maart 2010 - 14:04
Diana:
He Miek en co!
Heb er zin in... de 4e zijn jullie er weer!!!
Zal de wijn vast koud zetten, want ik begrijp dat je een behoorlijke achterstand hebt opgelopen!
dikke zoen Diaan en co -
25 Maart 2010 - 20:11
Marcel,Simone + Kids:
Hoi lieve familie,
nadat ik zojuist het mooie werkstuk van Julia had gelezen over India bedacht ik me dat ik dit laatste stukje van jullie niet had gelezen.Jammer dat de juf aan de ene kant de kinderen wel slaat en aan de andere kant toch voor vernieuwing en verandering wil gaan. Misschien moet ze bij zichzelf beginnen? Nu ben ik geen rekenwonder (ben familie van Mieke..) maar reken er maar op dat het dan pas vooruit gaat. Jullie zijn vast al aan het inpakken voor de reis naar NL, leuk dat jullie komen en dat we nu wat meer tijd hebben met jullie. Ik zag dat het vandaag 39 graden was in India en 20 hier in NL, wat een verademing moet dat zijn voor jullie hier.....
Nou, groetjes en tot 2e paasdag op het feessie van Julia.
Liefs, MSJP
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
