" Wij vertrekken"

Ik visualiseer me dat ik heerlijk aan het strand lig. Ik lig heerlijk ontspannen aan de Indische Oceaan.
Auw! Met mijn hand probeer ik mijn hoofd te beschermen tegen een grote sandaal die recht op me afkomt. Oh, niet op het voetensteuntje trappen, ik word verpletterd! Bah, een kind geeft over; ik heb geluk, het is 30 cm van me verwijderd. De geur volgt wel direct.

Pff, het valt niet mee om in slaap te vallen 10 km bóven de Indische Oceaan in een vliegtuig, op de grond, onder zes bengelde benen.

Om 10.23 uur, 15 augustus, werden we uitgezwaaid bij de bus in Bladel. Wim vertrok samen met mijn broer Hugo met alle koffers naar Schiphol. Daarna volgde de trein, vliegtuig naar Londen, bus, vliegtuig naar Bombay, bus, vliegtuig naar Trivandrum, auto. Geen koffie of eten tussendoor, aangezien het wachten alle tijd in beslag nam. Aankomst 15.15 uur (11.45 uur in NL).

We zijn er!

Binnen twee uur hebben we een mooi, tijdelijk 3-kamerappartement, een goed gevulde koelkast, een uitnodiging voor een feest bij een arts (we kennen hem al 5 minuten) en Internet. Daarnaast hebben onze vrienden Esther (Indiase) en Martijn (Nederlander) gezorgd voor een doos vol heerlijke gebakjes, stokbrood, hartige taart en pizza.

Binnen 24 uur hebben we 12 uur geslapen, een basisschool bezocht, mensen van de hele galerij ontmoet (waaronder een Engelse juf), een Indiaas Vodafone abonnement, met het thuisfront gebeld, gezwommen en de speeltuin en een typisch Indiase fitness ruimte bezocht (maar daar staat wél een pingpongtafel). Sam heeft van alle kussens in huis een hut gebouwd en de meiden hebben hun prinsessenjurken aan, inclusief twee staartjes, lipstick en glitteroogschaduw.

Lekker Hollands toch!
Een prima, vertrouwde start!