Ziekenhuis
Door: Mieke
Blijf op de hoogte en volg Wim, Mieke, Dagmar, Sam en Jade
15 November 2011 | India, Trivandrum
Ziekenhuis
“Doctor, I want no seduction (ik wil niet verleid worden), you have to continue, even if I am panicking.” Als Dr. Madhu Sasidharan en Wim me vreemd aankijken, begrijp ik het nog niet. “Mieke," zegt Wim, "je bedoelt sedation (=verdoving), niet seduction.”
Wat mis ik de Nederlandse vertrouwde dokter die je wel en wee coördineert in je eigen wijk nu ik maagklachten heb!
Internet afstruinen (wát kan mijn klacht betekenen?), en dan met twee getypte briefjes (slechts 15 vragen…) in mijn hand, één (lang leve Google Translate) in het Engels, de andere uiteraard in het Nederlands, op weg naar het ziekenhuis.
We zijn in het befaamde ‘Kim’s hospital.’ Dit ziekenhuis verzorgt jaarlijks rond de 37.500 consulten aan niet-Indiërs! Wat dan wel weer leuk is! Ik wandel voorbij honderden patiënten/bezoekers en wordt ontvangen bij de “International Desk” als VIP (lidmaatschap Rs. 200 (€ 3,00 voor twee jaar). Ik nestel me in een comfortabele AC ruimte in een leren stoel (uiteraard hartstikke nerveus) waarna ik na betaling van Rs. 250 (€ 3,75) de maagspecialist mag zien. Ik word persoonlijk begeleid door een hulpje die me tot aan de deur van de dokter brengt (géén wachtlijsten hier in India; 18 uur nadat ik mijn afspraak heb gemaakt, word ik al geholpen! En dit geldt ook voor de lokale Indiër…).
Galstenen, leververvetting en een verhoogd bilirubine zijn niet mijn meest vertrouwde onderwerpen maar dan komt het; de dokter gaat antwoord geven! Help, waar is mijn Google Translate nu?! Abdomen, Lipid control, Ischemic colitis, …. Arccch!
Ik krijg een schattig ziekenhuisbloesje aan, waarna er, zonder … eh … sedation… 90 cm slang in mijn keel verdwijnt. Wim houdt mijn hand vast, ik concentreer me op mijn ademhaling; het is net alsof ik weer aan het bevallen ben (alleen gaat er nu iets in in plaats van uit). En de bevalling duurde iets langer ... Pfff!
Opgelucht keren we terug naar de VIP lounge, waar netjes een rekening voor me wordt gemaakt. Totale kosten; Rs. 2500 (€ 37,50) voor de ‘upper gi endoscopy’’ + Rs. 21.85 (€ 0,32 ct) voor de ‘bite guard (=plastic (tijdelijk!) gebitje).’
The Hindu. Dagelijks staren grote bruine kinderogen me vanaf een fotootje aan. Honderden ‘Appeals’ zijn aan mijn zicht voorbij gegaan, vragend om de hulp van de lezer. ‘Mayank Arora, 8 years old, suffering from Thalassaemie Major, a type of blood disorder. I have to undergo Bone Transplant. The cost will be approx. Rs. 12 lakhs. I hail from a very poor family who can’t afford huge medical expenses. ’I earnesty appeal to the kind hearted noble philanthropists to come forward and donate to safe my life. Cheques/Demand Drafts may please me down.’
Ook al voel ik me hulpeloos in vreemde ziekenhuizen, zo ver weg, bij mij wordt niets alarmerends gevonden wat mijn onzekerheid wegneemt.
Bij Mayank Arora wel en zij is slechts 8 jaar jong.
Zeer triest maar waar; gezondheidszorg is niet vanzelfsprekend voor iedereen hier.
“Doctor, I want no seduction (ik wil niet verleid worden), you have to continue, even if I am panicking.” Als Dr. Madhu Sasidharan en Wim me vreemd aankijken, begrijp ik het nog niet. “Mieke," zegt Wim, "je bedoelt sedation (=verdoving), niet seduction.”
Wat mis ik de Nederlandse vertrouwde dokter die je wel en wee coördineert in je eigen wijk nu ik maagklachten heb!
Internet afstruinen (wát kan mijn klacht betekenen?), en dan met twee getypte briefjes (slechts 15 vragen…) in mijn hand, één (lang leve Google Translate) in het Engels, de andere uiteraard in het Nederlands, op weg naar het ziekenhuis.
We zijn in het befaamde ‘Kim’s hospital.’ Dit ziekenhuis verzorgt jaarlijks rond de 37.500 consulten aan niet-Indiërs! Wat dan wel weer leuk is! Ik wandel voorbij honderden patiënten/bezoekers en wordt ontvangen bij de “International Desk” als VIP (lidmaatschap Rs. 200 (€ 3,00 voor twee jaar). Ik nestel me in een comfortabele AC ruimte in een leren stoel (uiteraard hartstikke nerveus) waarna ik na betaling van Rs. 250 (€ 3,75) de maagspecialist mag zien. Ik word persoonlijk begeleid door een hulpje die me tot aan de deur van de dokter brengt (géén wachtlijsten hier in India; 18 uur nadat ik mijn afspraak heb gemaakt, word ik al geholpen! En dit geldt ook voor de lokale Indiër…).
Galstenen, leververvetting en een verhoogd bilirubine zijn niet mijn meest vertrouwde onderwerpen maar dan komt het; de dokter gaat antwoord geven! Help, waar is mijn Google Translate nu?! Abdomen, Lipid control, Ischemic colitis, …. Arccch!
Ik krijg een schattig ziekenhuisbloesje aan, waarna er, zonder … eh … sedation… 90 cm slang in mijn keel verdwijnt. Wim houdt mijn hand vast, ik concentreer me op mijn ademhaling; het is net alsof ik weer aan het bevallen ben (alleen gaat er nu iets in in plaats van uit). En de bevalling duurde iets langer ... Pfff!
Opgelucht keren we terug naar de VIP lounge, waar netjes een rekening voor me wordt gemaakt. Totale kosten; Rs. 2500 (€ 37,50) voor de ‘upper gi endoscopy’’ + Rs. 21.85 (€ 0,32 ct) voor de ‘bite guard (=plastic (tijdelijk!) gebitje).’
The Hindu. Dagelijks staren grote bruine kinderogen me vanaf een fotootje aan. Honderden ‘Appeals’ zijn aan mijn zicht voorbij gegaan, vragend om de hulp van de lezer. ‘Mayank Arora, 8 years old, suffering from Thalassaemie Major, a type of blood disorder. I have to undergo Bone Transplant. The cost will be approx. Rs. 12 lakhs. I hail from a very poor family who can’t afford huge medical expenses. ’I earnesty appeal to the kind hearted noble philanthropists to come forward and donate to safe my life. Cheques/Demand Drafts may please me down.’
Ook al voel ik me hulpeloos in vreemde ziekenhuizen, zo ver weg, bij mij wordt niets alarmerends gevonden wat mijn onzekerheid wegneemt.
Bij Mayank Arora wel en zij is slechts 8 jaar jong.
Zeer triest maar waar; gezondheidszorg is niet vanzelfsprekend voor iedereen hier.
-
20 November 2011 - 12:29
Mama En Papa:
Hallo Mieke en Wim,
Dat was wel een spannend verhaal. Wat fijn dat je na een vrij korte onzekerheid weet dat je je geen zorgen hoeft te maken.
Wij zijn blij met deze uitslag.
Jammer dat er in jouw verslag een stukje in het Engels tussen staat dat wij niet helemaal kunnen vertalen maar we snappen het wel.
Probeer maar te genieten!!
Héél veel liefs van ons en dikke kusjes voor de kinderen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
