Poep en andere shit
Door: Mieke
Blijf op de hoogte en volg Wim, Mieke, Dagmar, Sam en Jade
03 Oktober 2009 | India, Trivandrum
Allemaal bedankt voor jullie fijne reacties. De volgende keer weer meer over school, onze nieuwe auto en onze integratie! Nu even een stukje met een behoorlijk "shit" gehalte!
“Oh mama, dit vind ik nu echt avontuur!” We lopen door het paradijs. “Moet je deze eens zien, die is speciaal!” Ze laat me en kleurrijk gedraaide schelp zien.
We struinen langs de branding, op zoek naar mooie schatten.
Honderden blauw met rode vissersbootjes liggen in het water. Het is een kleurrijk gezicht. In april waren we hier ook al eens in de namiddag, ik voelde me toen bedreigd door de honderden vissers die ons aanstaarden. Nu is het vroeg in de ochtend, en op een enkele gehurkte visser na, zien we niemand.
Ik houd Sam en Jade goed vast, want bij iedere golf komt het water tot aan onze knieën.
In India is censuur op alles. Alhoewel, enkele dagen terug heb ik een hilarische film over travestieten gezien, die met een bus door Australië trokken terwijl ze in ieder dorpje een optreden verzorgden. Een film op tv over de mannenliefde is hier nieuw, dus in voorstukjes wordt het net zo vaak herhaald als de aankondiging van Deap Throat in Nederland. Het homohuwelijk is hier sinds enkele maanden wettelijk geaccepteerd.
“Pas op voor de poep, nee, die mag je niet oppakken, die is vies, uitkijken, pas op een golf!”
Enkele meters voor me zie ik enkele mannen gehurkt aan het strand hun behoeftes doen. Ik kijk niet alleen recht op die enorme lichtbruine hoop onder hen, maar tevens kan ik, gewild of ongewild, een kijkje op hun besneden geslachtsdeel nemen.
Dagmar loopt langs de mannen af. Hier doet de natuur gewoon zijn werk. Bij de eerstvolgende golf wordt het hoopje natuurlijke mest weggespoeld en meegenomen door de enorme zee.
Ons wandelingetje aan zee voelt even iets minder dan het paradijs…
Nu we het toch over poep hebben, we wonen dan wel in een westerse flat, enkele details zorgen ervoor dat we toch het “Indiase gevoel” houden.
“A few days waiting, and it will be gone” zegt de manager van de flat met een zuur gezicht terwijl we gezamenlijk met onze hoofden boven de zwemmende drolletjes in onze WC-pot hangen.
Nee dus. In de tussentijd doet de geur wel zijn werk! In India duren ‘five minutes sir’ enkele uren, dus ‘a few days’ wordt één week. En wat blijkt; de leidingen zijn niet bedacht op onze westerse gewoontes! Ons aanpassingsvermogen wordt steeds groter; een straaltje water en onze billen zijn weer schoon, want WC-papier is vanaf nu verboden!
“Oh mama, dit vind ik nu echt avontuur!” We lopen door het paradijs. “Moet je deze eens zien, die is speciaal!” Ze laat me en kleurrijk gedraaide schelp zien.
We struinen langs de branding, op zoek naar mooie schatten.
Honderden blauw met rode vissersbootjes liggen in het water. Het is een kleurrijk gezicht. In april waren we hier ook al eens in de namiddag, ik voelde me toen bedreigd door de honderden vissers die ons aanstaarden. Nu is het vroeg in de ochtend, en op een enkele gehurkte visser na, zien we niemand.
Ik houd Sam en Jade goed vast, want bij iedere golf komt het water tot aan onze knieën.
In India is censuur op alles. Alhoewel, enkele dagen terug heb ik een hilarische film over travestieten gezien, die met een bus door Australië trokken terwijl ze in ieder dorpje een optreden verzorgden. Een film op tv over de mannenliefde is hier nieuw, dus in voorstukjes wordt het net zo vaak herhaald als de aankondiging van Deap Throat in Nederland. Het homohuwelijk is hier sinds enkele maanden wettelijk geaccepteerd.
“Pas op voor de poep, nee, die mag je niet oppakken, die is vies, uitkijken, pas op een golf!”
Enkele meters voor me zie ik enkele mannen gehurkt aan het strand hun behoeftes doen. Ik kijk niet alleen recht op die enorme lichtbruine hoop onder hen, maar tevens kan ik, gewild of ongewild, een kijkje op hun besneden geslachtsdeel nemen.
Dagmar loopt langs de mannen af. Hier doet de natuur gewoon zijn werk. Bij de eerstvolgende golf wordt het hoopje natuurlijke mest weggespoeld en meegenomen door de enorme zee.
Ons wandelingetje aan zee voelt even iets minder dan het paradijs…
Nu we het toch over poep hebben, we wonen dan wel in een westerse flat, enkele details zorgen ervoor dat we toch het “Indiase gevoel” houden.
“A few days waiting, and it will be gone” zegt de manager van de flat met een zuur gezicht terwijl we gezamenlijk met onze hoofden boven de zwemmende drolletjes in onze WC-pot hangen.
Nee dus. In de tussentijd doet de geur wel zijn werk! In India duren ‘five minutes sir’ enkele uren, dus ‘a few days’ wordt één week. En wat blijkt; de leidingen zijn niet bedacht op onze westerse gewoontes! Ons aanpassingsvermogen wordt steeds groter; een straaltje water en onze billen zijn weer schoon, want WC-papier is vanaf nu verboden!
-
03 Oktober 2009 - 08:52
Carin:
Wie je ook bent, waar je ook bent, poepen doen we allemaal. Wat er bij ons per week aan w.c. rollen doordraait, kunnen we iedere week ons hele huis mee behangen! Voor gebruik dan wel. Het is geen belangrijke informatie, maar ach. Ik wens jullie nog veel schone billetjes toe, groetjes van ons. -
03 Oktober 2009 - 09:07
Marjo:
Lijkt me toch niet echt lekker zwemmen in de zee!!
Gelukkig hebben jullie een mooi zwembad hopenlijk zonder dro....
Groetjes, Marjo en Peter -
03 Oktober 2009 - 11:38
Irene:
Echt een verhaal voor mij Mieke!! Getverderrie!Gelukkig net wat lekkere receptjes van Ben gelezen als toetje op jullie verhaal!!
X irene -
03 Oktober 2009 - 21:56
Karin M.:
Wat een heerlijk verhaal Mieke. Zo heerlijk smeuiig verteld. En ik geloof wel dat de geur zijn werk doet ,,,maar een ding is wel fijn. Dat daar niemand zo gehaast in als in Nederland Lekker Relaxed, toch..... Groetjes Karin -
04 Oktober 2009 - 09:19
Papa En Mama:
Hallo schatjes.
Wát een smeuig verhaal.
Alleen jij Mieke kunt zoiets verwoorden want als je tijdens het lezen je neus optrekt ruik je de geurtjes van de poep.
Jammer dat de afvoer in jullie aappartement niet iets royaler is gemaakt.
Het zal tóch wennen worden! Liefs en kusjes van ons. -
10 Oktober 2009 - 08:50
Wil:
Hallo Schatjes
Ja dat wordt dus echt op zijn Indiaas met je rechter hand eten en met links je billen afvegen
Wie waren er bij jullie ook alweer linkshandig??
Mieke en Ben veel succes ermee!! heel veel groetjes uit WCpapierland Nederland
dikke kus en knuffel van ons allen, Wil XXXXXX -
12 Oktober 2009 - 15:26
Astrid Verhoof:
Hallo lieve mensen.
Ik denk Mieke dat ze hier in Nederland ook naar toe moeten.
Ik bedoel dan met een beetjes water je behoefte wegspoelen ipv een hele boel toiletpapier.
Beter voor milieu, bossen etc.
Wat zullen jullie bij terugkomst in nederland veel geld overhouden!
Lijkt me allemaal heel erg wennen, maar goed jullie kunnen dat als geen ander. Doe allen veel groetjes en tot schrijfs!! Liefs Astrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
