'Zomer'vakantie in India
Door: Mieke
Blijf op de hoogte en volg Wim, Mieke, Dagmar, Sam en Jade
30 Maart 2010 | Nederland, Amsterdam
Over enkele dagen reizen we terug naar NL. Wim verlangt naar pure chocolade hagelslag; een goede reden om te komen! Eerst een binnenlandse vlucht naar Bombay. Daar overnachten. Dan naar Londen en als we geluk hebben, kunnen we met British Airways (momenteel staken ze!) door naar Amsterdam. Enkele uurtjes later hebben we een Paasbrunch bij ons jarige nichtje Julia om vervolgens de dag bij de zussen van Wim af te sluiten!
De directrice knuffelt me nog een keer. “How can I ever thank you?” vraagt ze. Het is de laatste schooldag. Ze geeft me een cadeau. “This is for your parents,” zegt ze. “For my parents?” zeg ik verbaasd. “Yes, they created you, so I want to thank them for bringing you here." Ja, de nuchtere hollander kan nog wat van de Indiër leren als het gaat om taalgebruik... “ Mams en paps; een kilo cashewnoten komt jullie kant op!
Ja, het respect voor de ouders hier is enorm. Dat is heel mooi, maar zorgt tevens ook voor vele problemen. Denk maar aan alle gearrangeerde huwelijken en de groter wordende generatiekloof tussen een pas getrouwde vrouw, inwonend bij de familie van de man. Vooral bij de groeiende middenklasse zie je een echtgenoot met een baan in Dubai of Kuwait. Hij komt enkele weken per jaar terug naar India, en zijn echtgenote zit de rest van het jaar alleen met de kinderen bij de schoonouders. Opkomen voor je eigen wensen en verlangens is ondergeschikt aan het schikken naar de wens van de ouders van je man.
De ‘zomer’vakantie is niet alleen voor ons, maar dus ook voor de Indiase vrouw dé periode om terug te gaan naar de eigen familie. Vaak hebben de ouders van een dochter jaren gewerkt om de Dowry, de bruidsschat bij elkaar te sparen. Opleiding, het beroep en de sociale positie hebben de hoogte van het bedrag bepaald. Velen gaan gebukt onder de schuld die ze door de Dowry gekregen hebben. De bruidsschat is inmiddels verboden, maar wordt nog altijd toegepast. Iedere week wordt er wel ergens in India een vrouw gedood. Het verhaal wordt afgedaan als een ongeluk in de keuken, maar men weet wel beter; het is een zeer lucratieve wijze om opnieuw een Dowry te vergaren bij een volgende echtgenote.
De afgelopen weken hebben de directrice en ik veel tijd met elkaar doorgebracht. Iedere klas heeft nu een weekrooster mét buitenspelen en creativiteit erop én een jaar rooster. Het onderwerp 'de zee’ heb ik als voorbeeld thematisch uitgewerkt. De dag erna zei Rejini, de directrice enthousiast:”I did my homework Miki!” 4 nieuwe thema’s had ze compleet uitgewerkt; een mooi begin voor thematisch werken! Ik ga ook wat huiswerk doen in NL; ik mag voor 300 euro aan ontwikkelingsmaterialen mee terug nemen. Ik ben gedreven om deze school vooruit te helpen, maar tevens speelt eigenbelang een rol; ik wil dat onze kinderen goed en plezierig onderwijs krijgen en houden.
Ik vraag aan de leerkracht van Dagmar waarmee ik haar blij kan maken. ”Please, bring me some parfume?” zegt ze, net iets te snel. Ondanks de losse handjes, ben ik dankbaar dat zij de leerkracht van Dagmar is geweest en volgend jaar weer zal zijn. Ze is zó gedreven en vastberaden om Dagmar uitmuntend Engels te laten spreken. En ze spreekt inmiddels zo goed Engels dat ze het heeft aangedurfd om 3 nachten te gaan logeren bij mijn Indiase vriendin Esther. Dit komt voornamelijk door teacher Jane. “Dagmar, learn this poem, Dagmar spell these 25 words loud.” Onze grootste winst de afgelopen maanden hier is dat onze kinderen hun gevoelens kunnen uitdrukken in de Engelse taal.
We lopen, bepakt met rapporten en de laatste schoolspulletjes, naar de riksja toe. Vakantie! Zo koud als het in NL is geweest, zo warm is het hier. Van de week heeft Jade zich bijna verbrand aan de koudwaterkraan. Bij iedere stap die ik neem plakken mijn bovenbenen tegen elkaar. Ik denk aan een briefje, gedateerd uit 1982, geschreven op een rolletje papier, dat nu ergens heel diep opgeslagen ligt in een loods in Bladel. De tekst weet ik uit mijn hoofd. 'Bij iedere 2 kg die Mieke verliest, krijgt ze een beeldje ter waarde van 2 gulden 50. Begingewicht: 62 kilo’ We hebben er beiden onze handtekening onder gezet. Ik was 14 jaar, mijn broer Erik 18 jaar. Ik spaarde van die witte kleine beeldjes. Inmiddels zijn we 27 jaar en 12 kilo verder ... het porseleinen beeldje heb ik nooit verdiend ...
Met diezelfde broer (ik heb er 4) heeft Wim nu RiksjaSoft BV opgezet. Zowel Wim als Erik investeren veel tijd om dit avontuur ook financieel een succes te laten worden. Erik, bedankt voor je vertrouwen! De dynamiek rondom het runnen van een bedrijf is ontzettend interessant. Het is boeiend om te zien hoe je partner verandert en daarnaast ook dezelfde blijft. Een 36-urige werkweek bij de Rabobank klinkt nu ver weg maar Wim blijft stabiel, positief ingesteld en doelgericht als altijd.
De 6e verjaardag van Sam viel bijna in het water. Maar met spelletjes naast het zwembad is dat ook niet zo moeilijk. Hij had twee kindjes uitgenodigd; het 1e kindje belde een kwartier van te voren af, het 2e kind kwam een uur te laat…
We zijn gezond gebleven, op het vele hoesten na. Wonderbaarlijk maar waar; behalve Wim zijn we allen veel verkouden hier. Het warme weer, het zweten en dan in de riksja of airco of ventilator zorgen hiervoor. De gigantische luchtvervuiling draagt hier ook zeker aan bij. De eczeem van Sam is totaal verdwenen. Het deed me in NL vaak pijn te zien dat hij zich, zelfs in zijn slaap, helemaal openkrabde tot bloedens toe. Wel hebben we luizen gehad en heb ik inmiddels een leesbril aangeschaft (ja, 40+!).
Tot slot willen wij vele mensen bedanken.
Ouders, bedankt voor jullie woorden:”als ik jong was geweest, had ik het ook gedaan.”
Onze familie: onvoorwaardelijke hulp en steun! 2e Paasdag zal zo wie zo warm zijn…
Vrienden: “doe maar een witte droge wijn, LOL!”
Iedereen die onze site leest; bedankt voor al jullie hartverwarmende reacties! Super!
Oud-collega’s: bedankt voor het sturen van gestandaardiseerde documenten en het meegeven van methodegebonden boeken zodat onze kinderen direct kunnen inhaken op het Nederlandse onderwijs.
St. Franciscusschool: fantastisch dat onze kinderen zo welkom zijn, ze verheugen zich er enorm op!
Rainbows Montessori school: de goede begeleiding en de geboden veiligheid hebben hen gebracht waar ze nu zijn. Tot ziens maar weer in juli !
Tot volgende week! Ook bij ons staat de koffie en drank altijd klaar op Tipmast 3 te Bladel Tel. 06-28574732
De directrice knuffelt me nog een keer. “How can I ever thank you?” vraagt ze. Het is de laatste schooldag. Ze geeft me een cadeau. “This is for your parents,” zegt ze. “For my parents?” zeg ik verbaasd. “Yes, they created you, so I want to thank them for bringing you here." Ja, de nuchtere hollander kan nog wat van de Indiër leren als het gaat om taalgebruik... “ Mams en paps; een kilo cashewnoten komt jullie kant op!
Ja, het respect voor de ouders hier is enorm. Dat is heel mooi, maar zorgt tevens ook voor vele problemen. Denk maar aan alle gearrangeerde huwelijken en de groter wordende generatiekloof tussen een pas getrouwde vrouw, inwonend bij de familie van de man. Vooral bij de groeiende middenklasse zie je een echtgenoot met een baan in Dubai of Kuwait. Hij komt enkele weken per jaar terug naar India, en zijn echtgenote zit de rest van het jaar alleen met de kinderen bij de schoonouders. Opkomen voor je eigen wensen en verlangens is ondergeschikt aan het schikken naar de wens van de ouders van je man.
De ‘zomer’vakantie is niet alleen voor ons, maar dus ook voor de Indiase vrouw dé periode om terug te gaan naar de eigen familie. Vaak hebben de ouders van een dochter jaren gewerkt om de Dowry, de bruidsschat bij elkaar te sparen. Opleiding, het beroep en de sociale positie hebben de hoogte van het bedrag bepaald. Velen gaan gebukt onder de schuld die ze door de Dowry gekregen hebben. De bruidsschat is inmiddels verboden, maar wordt nog altijd toegepast. Iedere week wordt er wel ergens in India een vrouw gedood. Het verhaal wordt afgedaan als een ongeluk in de keuken, maar men weet wel beter; het is een zeer lucratieve wijze om opnieuw een Dowry te vergaren bij een volgende echtgenote.
De afgelopen weken hebben de directrice en ik veel tijd met elkaar doorgebracht. Iedere klas heeft nu een weekrooster mét buitenspelen en creativiteit erop én een jaar rooster. Het onderwerp 'de zee’ heb ik als voorbeeld thematisch uitgewerkt. De dag erna zei Rejini, de directrice enthousiast:”I did my homework Miki!” 4 nieuwe thema’s had ze compleet uitgewerkt; een mooi begin voor thematisch werken! Ik ga ook wat huiswerk doen in NL; ik mag voor 300 euro aan ontwikkelingsmaterialen mee terug nemen. Ik ben gedreven om deze school vooruit te helpen, maar tevens speelt eigenbelang een rol; ik wil dat onze kinderen goed en plezierig onderwijs krijgen en houden.
Ik vraag aan de leerkracht van Dagmar waarmee ik haar blij kan maken. ”Please, bring me some parfume?” zegt ze, net iets te snel. Ondanks de losse handjes, ben ik dankbaar dat zij de leerkracht van Dagmar is geweest en volgend jaar weer zal zijn. Ze is zó gedreven en vastberaden om Dagmar uitmuntend Engels te laten spreken. En ze spreekt inmiddels zo goed Engels dat ze het heeft aangedurfd om 3 nachten te gaan logeren bij mijn Indiase vriendin Esther. Dit komt voornamelijk door teacher Jane. “Dagmar, learn this poem, Dagmar spell these 25 words loud.” Onze grootste winst de afgelopen maanden hier is dat onze kinderen hun gevoelens kunnen uitdrukken in de Engelse taal.
We lopen, bepakt met rapporten en de laatste schoolspulletjes, naar de riksja toe. Vakantie! Zo koud als het in NL is geweest, zo warm is het hier. Van de week heeft Jade zich bijna verbrand aan de koudwaterkraan. Bij iedere stap die ik neem plakken mijn bovenbenen tegen elkaar. Ik denk aan een briefje, gedateerd uit 1982, geschreven op een rolletje papier, dat nu ergens heel diep opgeslagen ligt in een loods in Bladel. De tekst weet ik uit mijn hoofd. 'Bij iedere 2 kg die Mieke verliest, krijgt ze een beeldje ter waarde van 2 gulden 50. Begingewicht: 62 kilo’ We hebben er beiden onze handtekening onder gezet. Ik was 14 jaar, mijn broer Erik 18 jaar. Ik spaarde van die witte kleine beeldjes. Inmiddels zijn we 27 jaar en 12 kilo verder ... het porseleinen beeldje heb ik nooit verdiend ...
Met diezelfde broer (ik heb er 4) heeft Wim nu RiksjaSoft BV opgezet. Zowel Wim als Erik investeren veel tijd om dit avontuur ook financieel een succes te laten worden. Erik, bedankt voor je vertrouwen! De dynamiek rondom het runnen van een bedrijf is ontzettend interessant. Het is boeiend om te zien hoe je partner verandert en daarnaast ook dezelfde blijft. Een 36-urige werkweek bij de Rabobank klinkt nu ver weg maar Wim blijft stabiel, positief ingesteld en doelgericht als altijd.
De 6e verjaardag van Sam viel bijna in het water. Maar met spelletjes naast het zwembad is dat ook niet zo moeilijk. Hij had twee kindjes uitgenodigd; het 1e kindje belde een kwartier van te voren af, het 2e kind kwam een uur te laat…
We zijn gezond gebleven, op het vele hoesten na. Wonderbaarlijk maar waar; behalve Wim zijn we allen veel verkouden hier. Het warme weer, het zweten en dan in de riksja of airco of ventilator zorgen hiervoor. De gigantische luchtvervuiling draagt hier ook zeker aan bij. De eczeem van Sam is totaal verdwenen. Het deed me in NL vaak pijn te zien dat hij zich, zelfs in zijn slaap, helemaal openkrabde tot bloedens toe. Wel hebben we luizen gehad en heb ik inmiddels een leesbril aangeschaft (ja, 40+!).
Tot slot willen wij vele mensen bedanken.
Ouders, bedankt voor jullie woorden:”als ik jong was geweest, had ik het ook gedaan.”
Onze familie: onvoorwaardelijke hulp en steun! 2e Paasdag zal zo wie zo warm zijn…
Vrienden: “doe maar een witte droge wijn, LOL!”
Iedereen die onze site leest; bedankt voor al jullie hartverwarmende reacties! Super!
Oud-collega’s: bedankt voor het sturen van gestandaardiseerde documenten en het meegeven van methodegebonden boeken zodat onze kinderen direct kunnen inhaken op het Nederlandse onderwijs.
St. Franciscusschool: fantastisch dat onze kinderen zo welkom zijn, ze verheugen zich er enorm op!
Rainbows Montessori school: de goede begeleiding en de geboden veiligheid hebben hen gebracht waar ze nu zijn. Tot ziens maar weer in juli !
Tot volgende week! Ook bij ons staat de koffie en drank altijd klaar op Tipmast 3 te Bladel Tel. 06-28574732
-
30 Maart 2010 - 16:51
Marcel,Simone + Kids:
He familie,
we zijn erg blij dat jullie weer lekker een tijdje in NL zullen zijn. Geen gezweet voorlopig hier hoor! De auto zetten we morgen in Hapert neer en ja, de verwarming doet het ook nog, die is nodig...
Nou tot maandag en een goede reis naar NL
Liefs, Marcel Simone Julia en Pieter -
30 Maart 2010 - 17:27
Robin:
hee lieverdjes!
komen jullie naar nederland.. ben ik nog steeds in zuid-afrika! hele fijne tijd met iedereen die jullie hebben gemist en ik vraag aan papa of ze jullie een dikke kus en knuffel van mij willen geven.
ek es baie lief vir jelle!
kusje -
30 Maart 2010 - 18:53
Marjo:
Hoi allemaal,
Wat knap wat jullie allemaal in zo'n korte tijd in India hebben bereikt.
De kids hebben Engels geleerd en van een andere cultuur mogen proeven, Wim heeft een fantastisch bedrijf opgezet en jij, Mieke, hebt fijne nieuwe contacten gelegd en de school in India op een hoger plan getild. Jullie mogen trots zijn op jezelf!
Wat betreft de Dowry is hier deze week een documentaire over geweest.
Heel indrukwekkend en aangrijpend.
Veel succes met de terugreis. Hopenlijk is de staking voorbij!
Liefs, marjo -
30 Maart 2010 - 19:17
Petra:
wat een mooie evaluatie, ik kan niet anders zeggen. Geniet van het weerzien en jullie vakantie in Nederland. Goeie reis, groeten Petra -
30 Maart 2010 - 19:49
Isabelle:
Hoi Mieke, Wim en kindjes,
Wat gezellig en fijn om jullie binnenkort weer in het "Blaalse" te ontmoeten.
Geweldig Mieke dat je het voor elkaar gekregen hebt, het onderwijs op een ander plan te brengen en de mensen zo enthousiast en betrokken te krijgen. Als je nog meer materiaal nodig hebt, trek je maar aan de bel.
Complimenten voor
jullie allemaal. Fantastisch wat jullie
allemaal voor elkaar gekregen hebben.
Een voorspoedige terugreis en tot ziens,
liefs
Isabelle -
30 Maart 2010 - 20:12
Mieke:
Fijne vakantie en ik zie jullie vast en zeker in Bladel.
Het zwembad is dicht bij Tipmast 3 waar wij toevallig ook een half jaar in hebben gewoond (tot ons huis klaar was). Geniet ervan.
Mieke wat kun jij mooi schrijven, je hebt talent!
gr Mieke Bleijs
ps fijne vlucht. -
31 Maart 2010 - 08:23
Jenneke:
Hoi Familie,
Alvast een goede reis terug en we kletsen bij op de tipmast,en een dikke kus van Madelief aan Jade!
Groetjes Eric, Jenneke, Madelief en ????? -
31 Maart 2010 - 08:40
Mama En Papa:
Hallo allemaal,
Wát een verhaal! We hope we can understand our granddaughter Dagmar when we see her again.
Fijn dat jullie naar huis komen. De reis zal wel vermoeiend zijn maar de vreugde zal wel overheersen. Tot 2e Paasdag bij Marcel en Simone. Liefs van ons XXX -
31 Maart 2010 - 11:45
Carin:
Hello,
Great, we are seeing you again. I have to write in English so I can speak and write with the whole family! This afternoon we are driving to Bladel to buy some trousers for my husband and our son is playing in the Hooiberg with his schoolfriends for a party, maybe we check your temperarely home and see if it is ok. Have a good trip we will see you soon. Bey bey from a could Holland. greetings Carin -
31 Maart 2010 - 11:49
Carin:
Oh shi..., I mean cold Holland, and I'm not sure about tempera....Maybe Dagmar can help me out!! -
01 April 2010 - 10:26
N&W:
Hallo allemaal, een hele fijne reis naar hier toe. Beedankt voor je updates op de site over jullie en ook over het leven daar, zo interessant en leerzaam voor ons. Tot gauw in Bladel-Hapert,
Nassima en Wilhelm -
01 April 2010 - 20:41
Nicolay:
Blijft leuk om jullie verhalen te lezen. Ik wens jullie een fijne terugreis en geniet straks lekker van het groene, ietswat koude maar bosrijke omgeving en natuuelijk van het pittoreske Bladel. Wim ik kan je de hagelslag Venz XXL van harte aanbevelen. Die is lekkerrrrrrrrrrrr
Groet, Nicolay -
02 April 2010 - 09:05
Tante Lenie:
Mieke en allemaal,
een hele goede reis en dat alles voorspoedig gaat,
wat zijn ze thuis blij,
(mama net gesproken),
mieke groetjes en tot ziens
lenie -
02 April 2010 - 14:04
Nel:
have a good trip and see you thursday
xxxxxx nel -
08 April 2010 - 17:46
Erik:
Ik ben hééééééél benieuwd hoe lang het duurt voordat je zou willen dat je bovenbenen weer tegen elkaar aan plakken.... -
19 Juli 2010 - 10:33
Selvika:
Lieve mieke hebben jullie ook msn?
Als jullie het hebben willen julie dat opsturen.
Dan kan ik jullie toevoegen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
