Alweer 6 maanden in India...
Door: Mieke
Blijf op de hoogte en volg Wim, Mieke, Dagmar, Sam en Jade
24 Februari 2010 | Nederland, Amsterdam
“Mijn tieten, mijn tieten, mijn tieten zijn oké, mijn tieten, mijn tieten, mijn tieten zijn oke!” Zingend komt Sam de slaapkamer binnen lopen. “Hoe laat is het?,” vraag ik hem, licht geïrriteerd. “8 uur, kom je eruit?” Sam neemt van de gelegenheid gebruik om ook mijn ‘tieten’ uitgebreid te bestuderen. “Krijg ik ook zo’n grote?” Na een uitgebreide inspectie van zijn kant, stap ik mijn bed uit.
Wat heerlijk toch, die onschuld van zo’n klein, fris, jongetje. Als ie maar op tijd zijn eten krijgt, de Lego of Playmobil binnen handbereik ligt, we zo nu en dan een andere weg kiezen op weg naar huis (“mama, gaan we nu die weg eens proberen, ik wil iets nieuws zien.”), dan is Sam tevreden.
De vragen van Dagmar worden al wat ingewikkelder. Ze is nu 8 jaar en zeer bewust bezig met zichzelf en haar omgeving. “Mama, gaan jullie dadelijk romantisch doen, als ik slaap? Lekker kussen en tv kijken?” “Nou Dagmar, we gaan lekker tegen elkaar op de bank liggen, vind je dat romantisch?” “Mama, beloof je me dat jullie nooit gaan scheiden?” “Ik kan dat niet beloven Dagmar, maar ik zal altijd mijn best doen om het samen goed te hebben.” Ook komen er vragen zoals: “Mama, denken de meeste mensen in hokjes of vrij? of “Denk je dat ik een topmodel kan worden?”
Jade leeft nog in een sprookjeswereld. Ze fantaseert complete verhalen. Ze maakt er ook geen probleem van om midden in de donkere nacht alleen te gaan plassen of water te gaan halen in de koelkast. Ze vraagt hierin zelden onze hulp.
De meeste ouders in de wereld hebben het goed met hun kinderen voor. Mijn gescheiden hulp Helen heeft een zoon van 25 jaar en ik zou haar omschrijven als het type Vechter. “I live for my son, mem,” zeg ze me. “I am old, 54 years, I want a good wife for my son.” Afgelopen week heb ik haar bij haar huis afgezet. “Helen, is THIS you, is this the same Helen who cleans my house perfectly?” zeg ik gekscherend. Ze moet lachen. Ze blijkt een verwoed verzamelaar van afval. Hout, stenen, potjes, glaswerk, kapotte stoelen, zand, … Het zou namelijk ooit nog eens van pas kunnen komen…
Helen en Esther zijn de personificatie van het leven van een arme en rijke vrouw in India. Lieve Esther, vol glamour met zeeën van tijd en geld om zich persoonlijk te ontwikkelen. Sterke Helen, met een huis niet groter dan één slaapkamer. Een donker hok met bed in de huiskamer dat tevens dienst doet als zitplek. Ik herken mijn lege potten Nutella op een rijtje in het mini keukentje. Buiten is een put met smerig water waar ze tabletten aan moet toevoegen om er niet ziek van te worden. De put heeft vele functies. Ik zie het al voor me: ‘3 voor de prijs van 1, 3 voor de prijs van 1! Een put, die dienst doet als wasmachine, douche en drinkwater!’ Bah.
Oh, wat heb ik het goed hier in ons flatje. Mij hoor je niet meer zeuren over het gemis van een tuin of een extra slaapkamer. Klein maar fijn, zullen we maar zeggen. Onze vrije tijd gaat volledig op aan het ondernemen van leuke activiteiten. Watervallen, strand, eco resorts, dierentuin, zwembad, uit eten. Zodra we de deur achter ons dichtdoen, belanden we in live TV. Het leven op straat is één groot schouwspel.
Ook in huis is het dikke pret voor de kinderen; de kraan van de douche wordt aangezet en het opblaasbare badje wordt gebruikt om te badderen. De grond wordt ingesmeerd met zeep en glijden maar! Waterpret ten top!
Wim heeft het goed naar zijn zin. Zijn verlangen naar Nederland is minimaal. Op één uitzondering na; het komende WK ! Lekker met vrienden samen de kroeg in om onder het genot van een biertje te genieten van de spanning. Een andere wens is om het kantoor dichter bij huis te hebben. We zijn momenteel actief op zoek naar een nieuwe ruimte.
Al met al zijn we allemaal tevreden. Zoals mijn nicht Robin ons al voorspeld had; we zijn in fase 4, de aanpassingsfase, beland. Dat betekent dat we alle positieve en negatieve factoren van zowel India als Nederland zien en kunnen relativeren. We passen ons beter aan, en heel belangrijk; we maken nieuwe vrienden.
Wat heerlijk toch, die onschuld van zo’n klein, fris, jongetje. Als ie maar op tijd zijn eten krijgt, de Lego of Playmobil binnen handbereik ligt, we zo nu en dan een andere weg kiezen op weg naar huis (“mama, gaan we nu die weg eens proberen, ik wil iets nieuws zien.”), dan is Sam tevreden.
De vragen van Dagmar worden al wat ingewikkelder. Ze is nu 8 jaar en zeer bewust bezig met zichzelf en haar omgeving. “Mama, gaan jullie dadelijk romantisch doen, als ik slaap? Lekker kussen en tv kijken?” “Nou Dagmar, we gaan lekker tegen elkaar op de bank liggen, vind je dat romantisch?” “Mama, beloof je me dat jullie nooit gaan scheiden?” “Ik kan dat niet beloven Dagmar, maar ik zal altijd mijn best doen om het samen goed te hebben.” Ook komen er vragen zoals: “Mama, denken de meeste mensen in hokjes of vrij? of “Denk je dat ik een topmodel kan worden?”
Jade leeft nog in een sprookjeswereld. Ze fantaseert complete verhalen. Ze maakt er ook geen probleem van om midden in de donkere nacht alleen te gaan plassen of water te gaan halen in de koelkast. Ze vraagt hierin zelden onze hulp.
De meeste ouders in de wereld hebben het goed met hun kinderen voor. Mijn gescheiden hulp Helen heeft een zoon van 25 jaar en ik zou haar omschrijven als het type Vechter. “I live for my son, mem,” zeg ze me. “I am old, 54 years, I want a good wife for my son.” Afgelopen week heb ik haar bij haar huis afgezet. “Helen, is THIS you, is this the same Helen who cleans my house perfectly?” zeg ik gekscherend. Ze moet lachen. Ze blijkt een verwoed verzamelaar van afval. Hout, stenen, potjes, glaswerk, kapotte stoelen, zand, … Het zou namelijk ooit nog eens van pas kunnen komen…
Helen en Esther zijn de personificatie van het leven van een arme en rijke vrouw in India. Lieve Esther, vol glamour met zeeën van tijd en geld om zich persoonlijk te ontwikkelen. Sterke Helen, met een huis niet groter dan één slaapkamer. Een donker hok met bed in de huiskamer dat tevens dienst doet als zitplek. Ik herken mijn lege potten Nutella op een rijtje in het mini keukentje. Buiten is een put met smerig water waar ze tabletten aan moet toevoegen om er niet ziek van te worden. De put heeft vele functies. Ik zie het al voor me: ‘3 voor de prijs van 1, 3 voor de prijs van 1! Een put, die dienst doet als wasmachine, douche en drinkwater!’ Bah.
Oh, wat heb ik het goed hier in ons flatje. Mij hoor je niet meer zeuren over het gemis van een tuin of een extra slaapkamer. Klein maar fijn, zullen we maar zeggen. Onze vrije tijd gaat volledig op aan het ondernemen van leuke activiteiten. Watervallen, strand, eco resorts, dierentuin, zwembad, uit eten. Zodra we de deur achter ons dichtdoen, belanden we in live TV. Het leven op straat is één groot schouwspel.
Ook in huis is het dikke pret voor de kinderen; de kraan van de douche wordt aangezet en het opblaasbare badje wordt gebruikt om te badderen. De grond wordt ingesmeerd met zeep en glijden maar! Waterpret ten top!
Wim heeft het goed naar zijn zin. Zijn verlangen naar Nederland is minimaal. Op één uitzondering na; het komende WK ! Lekker met vrienden samen de kroeg in om onder het genot van een biertje te genieten van de spanning. Een andere wens is om het kantoor dichter bij huis te hebben. We zijn momenteel actief op zoek naar een nieuwe ruimte.
Al met al zijn we allemaal tevreden. Zoals mijn nicht Robin ons al voorspeld had; we zijn in fase 4, de aanpassingsfase, beland. Dat betekent dat we alle positieve en negatieve factoren van zowel India als Nederland zien en kunnen relativeren. We passen ons beter aan, en heel belangrijk; we maken nieuwe vrienden.
-
24 Februari 2010 - 11:53
Robin:
hee lieve mieke!
fijn om weer wat van je te horen! en ook super dat het goed gaat en jullie al echte indiers aan het worden zijn. hier in zuid afrika gaat het ook heel goed, maar ik zit echt nog in fase 1: de vakantiefase!!
op stage gaat het ook heel goed. ik heb al veel straatjongens ontmoet en ga nu beginnen met programma's op te zetten. voor zowel de kinderen in de townships als de straatjongens! kan echt mijn eigen ding doen, heerlijk!
hele dikke kussen voor jullie, veel liefs vanuit kaapstad! -
24 Februari 2010 - 11:54
Joran:
Hey mieke,
Wat een erg leuk verhaal. Fijn dat de kindjes het naar hun zin hebben en dat jullie je helemaal op jullie plaats voelen.
Ik zal wel voor twee kijken kijk ik ook voor wim. En om wim nog even lekker te maken moet je maar zeggen dat ik aankomende woensdag naar Ned- VS ga.
Als ik dit zo hoor genieten jullie lekker van al het moois dat er te zien en te beleven.
Groeten Joran -
24 Februari 2010 - 12:39
Hanny:
Ha Mieke,
Blijf genieten van het leven en het lekkere weer bij jullie. Een real live soap net buiten de deur kan ook leuk zijn dus genieten
Liefs kusjes Groetjes Hanny -
24 Februari 2010 - 13:28
Mama En Papa:
Als wij dit verslag lezen Mieke dan ben je al aardig aan het inburgeren en vragen wij ons af of je nog wel zult kunnen aarden hier.
Je bent een "kei" in het beschrijven van jullie "wel en wee".
Liefs en kusjes van ons.
-
24 Februari 2010 - 17:57
Juf Kim:
Hoi Mieke,
Wat moet ik toch lachen om jullie kinderen :)
Héél veel lieve groetjes voor jullie!
Kim -
24 Februari 2010 - 18:01
Erik:
Heerlijk Mieke. Wat moet je meer zeggen...
Vandaag rondje NL gehad, uurtje of 5 in de auto waarvan 2 in de file, 2 klanten bezocht, 10 uur van huis, 25 email, 18 telefoontjes, 2 gebakken eieren met bruin brood, geen streep zonlicht ontdekt. Zucht.... -
24 Februari 2010 - 19:12
Petra:
Hallo allemaal, gôh al weer 6 maanden in India. Vanuit hier lijkt dat erg snel gegaan. Voor jullie zal het soms wel lang geduurd hebben, zeker toen je zo'n heimwee had. Maar wat goed om te lezen dat jullie de momenten met elkaar fijn benutten. heerlijk toch, zo op reis in je eigen woonomgeving. Leuk om te lezen hoe jullie kk nu in het leven staan. En herkenbaar hoor, die zelfstandigheid van Jade. Hier fluiten de vogeltjes 's morgens al weer en hopelijk breken de eerste zonnige dagen snel aan. Niets dan goeds toegewenst en groeten aan Jade. -
24 Februari 2010 - 19:45
Irene:
Ha die Mieke,
Zat gisteren aan de erwtensoep en roggebrood met spek,en dacht aan jou! kvond het wel weer tijd worden voor een verslag en kijk ik word op mijn wenken bediend.
De kou lijkt hier eindelijk verdwenen,de carnaval zit er weer op en ook een weekje vakantie. Wat moet ik zeggen over je verslag,heerlijk om te lezen als altijd. Fijn dat het helemaal goed gaat daar,maar ben stiekem ook blij dat het bijna april is.......;-)
Liefs en een dikke kus ,
Irene. -
04 Maart 2010 - 16:23
Liesbeth:
Hallo Allemaal
Fijn dat het allemaal zo lekker gaat met jullie.
En vooral het genieten van alles en vooral samen is echt helemaal te gek.
Bij ons is alles toch maar gewoon. Goed dat we Arendonk hebben dat maakt het toch wat spannender.
Tot weer gauw hoors.
Heel veel lieve groeten Liesbeth
-
06 Maart 2010 - 08:36
Wil:
Hallo Mieke
even een tip: Vergeet Sam niet te vertellen dat hij geen tieten krijgt!!
En Neem als jullie naar Nederland komen wel een beetje warmte mee...dat kunnen we hier goed gebruiken...ik ben dat winterweer meer dan beu!
We tellen de dagen af dat we jullie weer kunnen zien en knuffelen
Groetjes en een dikke zoen van Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
